W dniu dzisiejszym "Dzielni" mogli bliżej zapoznać się z terminem "harcerstwa", ponieważ w naszych skromnych progach gościliśmy bydgoskich harcerzy.
Harcerstwo to polski ruch społeczny i wychowawczy / pedagogiczny, będący częścią ruchu skautowego. Oparty na służbie, samodoskonaleniu (pracy nad sobą) i braterstwie. Zasady postępowania harcerza wyznacza Przyrzeczenie Harcerskie i Prawo Harcerskie. Zasady postępowania zucha wyznacza Obietnica zucha i Prawo zucha.
Ruch harcerski sformalizowany jest w szereg organizacji harcerskich pracujących w kraju i poza jego granicami (wśród Polonii), w oparciu o powyższe zasady i unikatową metodę harcerską.
Za rok powstania harcerstwa przyjmuje się 1910, a właściwie okres między wrześniem 1910 (powstanie pierwszego zastępu) a dniem 22 maja 1911 (powstanie pierwszych drużyn), zaś za symbolicznych założycieli harcerstwa uważa się Andrzeja Małkowskiego i jego żonę Olgę Drahonowską-Małkowską. Istotę różnicy pomiędzy ówczesnym „klasycznym” skautingiem założonym przez gen. Roberta Baden-Powella a powstającym wówczas harcerstwem, Andrzej Małkowski ujął w słowach: harcerstwo to skauting plus niepodległość, aby podkreślić różnicę w ówczesnych priorytetach polskiego harcerstwa i światowego skautingu.
Obecnie zwykle nazwy harcerstwo używa się jako określenia
polskiej wersji skautingu, często też (np. w filmach, literaturze)
skautów z innych krajów nazywa się harcerzami, niemniej jednak istnieją
duże różnice w skautingu w poszczególnych krajach i niekiedy uzasadnione
jest rozróżnienie między harcerstwem i skautingiem.
