Zrozumieć osoby z niepełnosprawnością

...dziś zaprosiliśmy na nasze spotkanie do BCOPiW moich Przyjaciół od wielu, wielu lat, takich prawdziwych i sprawdzonych...ze swoimi prawie trzydziestoma uczniami z II LO przyszła dobrze nam już znana Pani Marzena Ś.; Pani Elżbieta M - K. i Pani Barbara Z - P. ze Stowarzyszenia Klub Wsparcia Psychicznego oraz Pani Bożena N. i Pani Janina R. z Bydgoskiego Stowarzyszenia Opieki Nad Chorymi z Otępieniem Typu Alzheimerowskiego. Była to wspólna integracja. Uczniowie przygotowali piękny program słowno - taneczno - wokalny w języku ojczystym i angielskim. Odbyła się też zabawa typu "Jaka to melodia". Bawiliśmy się znakomicie. Młodzież taka zaangażowana, pełna werwy, radości, humoru i z wielkim pietyzmem zgromadziła się przy nauczycielce, która niektórych nawet nie uczy, ale fama po szkole niesie się i dobro chcą powielać, mnożyć...podziwiam młodych...tyle nauki, uczęszczają na dodatkowe zajęcia, pomagają rodzicom, sobota to niby wolny czas, gdzie można byłoby "poszperać" w komputerze, spotkać się z koleżeństwem, choćby dłużej pospać, a Oni biegną na próby zespołu, robią coś dodatkowego, za co nie będzie dobrej notki...a jednak...dziękując Im, załamał się mój głos...raduję się widząc tyle dobra wkoło...zapewnienie dziewcząt i rodziców, że przyjdą zawsze, gdy czas pozwoli, napawa radością i optymizmem, że młodzież chętna jest do pomocy, tylko dajmy Im szansę, pozwólmy działać....kocham to co robię...jestem wśród Przyjaciół i nawet, gdy serce nieraz smuci się, to wiem, że są osoby, które pocieszą, ukoją i tak po ludzku poradzą, wysłuchają i powiedzą..nie martw się...bogata jestem..niematerialnie..ale duchowo..i z tym mi dobrze....
dziękuję moim Przyjaciołom za wszystko...za obecność szczególnie....i wspólne kolędy..upominki i opłatek..